LOT TESTOWY RAKIETY IRYDA W RAMACH PROGRAMU INŻYNIEROWIE PRZYSZŁOŚCI

​Lot testowy rakiety Iryda był dla mnie jednym z najbardziej ekscytujących, ale i wymagających doświadczeń. Każda misja to nie tylko sprawdzian technologii, ale również lekcja pokory wobec sił natury i fizyki. Tym razem czekało mnie kilka niespodzianek, a wyniki testu przerosły moje oczekiwania.
Podczas lotu rakieta osiągnęła rekordową dla mnie prędkość 900 km/h. To uczucie było niesamowite, ale radość nie trwała długo – w wyniku błędu aktywacja spadochronu przy takiej prędkości spowodowała ogromną siłę oporu, wyrwała główną linę mocującą i doprowadziła do rozpadu rakiety. W jednej chwili wszystko, nad czym pracowałem, dosłownie rozsypało się w powietrzu. Mimo to dane, które udało się zebrać, były bezcenne!
Na pokładzie rakiety znajdował się specjalny zbiornik z cieczą imitującą paliwo rakietowe, a kamera zarejestrowała cały przebieg lotu. Eksperyment miał pokazać, jak paliwo zachowuje się w ekstremalnych warunkach i jakie może to mieć konsekwencje dla przyszłych misji kosmicznych. Wyniki eksperymentu okazały się fascynujące:

• Stabilność rakiety – Ku mojemu zaskoczeniu, ciecz nie utworzyła paraboli w zbiorniku, co świadczyło o dobrze wyważonej konstrukcji rakiety.
• Zjawisko bezwładności – Gdy aktywował się spadochron, ciecz uderzyła w ściany zbiornika z ogromną siłą. To było niesamowite zobaczyć, jak skala przeciążeń wpływa na paliwo.
• Nieprzewidywalne zachowanie paliwa – W momencie rozpadu rakiety ciecz przemieszczała się chaotycznie, symulując potencjalny scenariusz awaryjny w prawdziwej misji kosmicznej.

Mimo utraty rakiety eksperyment dostarczył kluczowych informacji na temat zagrożeń związanych z paliwem rakietowym. Okazało się, że w sytuacji awaryjnej paliwo może mieć ogromny wpływ na stabilność i sterowanie rakietą. Największe ryzyka to:

• Gwałtowne zmiany momentu bezwładności – Przemieszczanie się paliwa może powodować nagłe, niekontrolowane ruchy rakiety.
• Zakłócenie systemów sterowania – Obecne systemy nie są zaprojektowane do kompensowania tak dynamicznych zmian masy.
• Uszkodzenia strukturalne – Uderzenia paliwa w ściany zbiornika mogą prowadzić do rozszczelnienia, a w skrajnych przypadkach nawet do eksplozji.

Chociaż lot nie zakończył się sukcesem w klasycznym rozumieniu, dla mnie był to jeden z najbardziej udanych eksperymentów. To właśnie takie sytuacje pozwalają nauczyć się najwięcej i poprawić bezpieczeństwo przyszłych misji rakietowych. Każde niepowodzenie to krok do przodu – nauka polega na nieustannym zadawaniu pytań i szukaniu rozwiązań, nawet tam, gdzie pozornie wszystko się nie udało.